Αλήτικο Ψέμα

Στη ζωή θα κερνάω
και θα πίνω για νάμα,
τα νερά που αναυλίζουν 
ξεραμένα πηγάδια



Η αλήθεια θα είναι της καρδιάς αρχηγός,
την ματιά σου να αστράφτει σαν καθρέφτης χρυσός.


Σαν αέρινος μύθος,
του νοτιά οδηγός,
και καρντάσικος στίχος,
του αφέντη εχθρός


Ξημερώνει το ψέμα,
ψάχνω λέξεις να βρω,
του αλήτη οι σφαίρες ανασταίνουν νεκρό
κι όπως πάντα γιορτάζουν κάθε γέλιο πικρό
κάθε ξόφαλτση νότα που καυχιέται σωστά


Ριζομένοι σαν βράχια σε μπαμπέσικο τάμα,
που σκληραίνουν στο φως και αντέχουν τα βράδια,
θα ανταμώσουν μια μέρα ένα κάλπικο θαύμα
και θα ζήσουν για πάντα την ευτυχία στη φάκα