Έγινα μύλος σταματημένης γης,
μια ματιά μελλοντικής παρακμής.
Σ' είδα γαϊδούρι, φορτωμένο με σπουδές
εκπαιδευμένο κι έτοιμο να φορτωθεί δουλειές.
Έρμαιο, να σε χορεύουν ενός προγράμματος σειρήνες,
ένα ανεκπλήρωτο ον, με εκπληρωμένες ευθύνες
ένα ανοιγόκλειμα ματιών, πίσω απ' του χρόνου τις κουρτίνες.
Ό,τι ξέρεις, ειν' ό,τι φαίνεται
κι ό,τι φαίνεται, από συμφέροντα σέρνεται.
Σ' είδα λοιπόν εσένα, επαναστάτη του φαίνεσθε,
άνθρωπε που τον πλούτο γεύεσαι και μετά τον αποστρέφεσαι.
Σ' είδα, αριστερή εικόνα της δεξιάς σου τακτικής,
να αυτοσερβίρεσαι ψέμα με κόκκους ενοχής.
Είδα με το αίμα σου να μολύνεται η γης.
Κάνεις συνεχώς 'ανθρώπινες' σχέσεις,
έτσι για να 'χεις το αίσθημα, πως στον κόσμο αρέσεις.
μα δεν αρέσεις εσύ, αρέσει μια μάσκα φτιαχτή.
Υποκλέπτεις συναισθήματα, γεμάτος να νιώθεις
επιστρέφεις το τίποτα, μιας και το 'χεις.
και μπρος στης τύψεώς σου τις φωνές,
κάνουν πίσω οι ατόφιες σου ευχές,
Αφήνεις άλλους να σου τραγουδάν τα τραγούδια σου,
άλλους να σου φοράνε τα ρούχα σου,
.. άλλοι μετακομίζουν στην κούτρα σου.
Αφήνεις άλλους να επιλέγουν για σένα
και να σε λοβοτομούν μες στο χυδαίο τους ψέμα.
Μια ματιά καταστροφής και δυο ακούσματα σιωπής,
ένα το χρώμα τα' ουρανού, μαύρο του λυτρωμού.
Η νύχτα σκέπασε τα πάντα, η βροχή αόρατη έμεινε,
μέσα σου σώπασε η μπάντα και το χτες σου .. σε ανέκρινε.
μια ματιά μελλοντικής παρακμής.
Σ' είδα γαϊδούρι, φορτωμένο με σπουδές
εκπαιδευμένο κι έτοιμο να φορτωθεί δουλειές.
Έρμαιο, να σε χορεύουν ενός προγράμματος σειρήνες,
ένα ανεκπλήρωτο ον, με εκπληρωμένες ευθύνες
ένα ανοιγόκλειμα ματιών, πίσω απ' του χρόνου τις κουρτίνες.
Ό,τι ξέρεις, ειν' ό,τι φαίνεται
κι ό,τι φαίνεται, από συμφέροντα σέρνεται.
Σ' είδα λοιπόν εσένα, επαναστάτη του φαίνεσθε,
άνθρωπε που τον πλούτο γεύεσαι και μετά τον αποστρέφεσαι.
Σ' είδα, αριστερή εικόνα της δεξιάς σου τακτικής,
να αυτοσερβίρεσαι ψέμα με κόκκους ενοχής.
Είδα με το αίμα σου να μολύνεται η γης.
Κάνεις συνεχώς 'ανθρώπινες' σχέσεις,
έτσι για να 'χεις το αίσθημα, πως στον κόσμο αρέσεις.
μα δεν αρέσεις εσύ, αρέσει μια μάσκα φτιαχτή.
Υποκλέπτεις συναισθήματα, γεμάτος να νιώθεις
επιστρέφεις το τίποτα, μιας και το 'χεις.
και μπρος στης τύψεώς σου τις φωνές,
κάνουν πίσω οι ατόφιες σου ευχές,
Αφήνεις άλλους να σου τραγουδάν τα τραγούδια σου,
άλλους να σου φοράνε τα ρούχα σου,
.. άλλοι μετακομίζουν στην κούτρα σου.
Αφήνεις άλλους να επιλέγουν για σένα
και να σε λοβοτομούν μες στο χυδαίο τους ψέμα.
Μια ματιά καταστροφής και δυο ακούσματα σιωπής,
ένα το χρώμα τα' ουρανού, μαύρο του λυτρωμού.
Η νύχτα σκέπασε τα πάντα, η βροχή αόρατη έμεινε,
μέσα σου σώπασε η μπάντα και το χτες σου .. σε ανέκρινε.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου