Εθνική επέτειος- πώς η πράξη γίνεται μνήμη και πώς η μνήμη αδράνεια

‘’Ματαιώθηκε η στρατιωτική παρέλαση λόγω των διαδηλωτών. Καταλαβαίνω ότι οι πολίτες είναι εξαγριωμένοι λόγω της κοινωνικής, ψυχολογικής και σωματικής εξαθλίωσης που ζουν στη χώρα μας αλλά είναι ανεπίτρεπτο να χαλούν την ήμερα μνήμης που έχουμε σαν λαός προς αυτούς που πολέμησαν για την Ελλάδα και χάρη στους οποίους στο κάτω κάτω ζούμε. Είναι απαράδεκτο!’’
Τάδε έφη γνωστός δημοσιογράφος(?) σε πρωινή εκπομπή γεμάτος εθνική υπερηφάνεια για τα λόγια του. 


Λοιπόν μπορούμε πολύ εύκολα να μπερδευτούμε αν δεν κάτσουμε και το σκεφτούμε το θέμα. Οι Ελληνάρες -> "ντροπή και αίσχος" ,οι επαναστάτες -> "να καταργηθούν οι παρελάσεις καλά κάνουν",  σύσσωμος ο πολιτικοδημοσιογραφικός κόσμος να καταδικάζει το συμβάν και οι αδιάφοροι -> "δεν μας νοιάζει" κ.τ.λ. 
Και αφού τα βρίσκουν όλοι με τον εαυτό τους όλα καλά..


Ας το πάρουμε από την αρχή. Η παρέλαση γίνεται όντως για να τιμήσουμε αυτούς που πολέμησαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι(?). Γι’αυτό και τόσα χρόνια που ήμασταν ελεύθεροι δεν είχε διακοπεί καμιά παρέλαση. Στην εποχή μας δεν ζούμε ελεύθεροι. Και δεν εννοώ ότι δεν μπορούμε να κυκλοφορίσουμε έξω , μπορούμε (και αυτό είναι και η μεγαλύτερη κοροϊδία σήμερα, διότι ο ρόλος του μυαλού με αυτόν του σώματος έχουν αντιστραφεί). 
Τότε οι Έλληνες ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους χωρίς να μπορούν να κουνηθούν, να μιλήσουν, μπορούσαν όμως να ονειρευτούν την ημέρα της ελευθερία τους. Σήμερα μπορούμε σωματικά να κάνουμε ό,τι θέλουμε, να πούμε ό,τι θέλουμε ( όχι και τόσο σίγουρο, βλέπε ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-εργοτέλης τι έγινε με το πανό, http://www.kifines.com/el/news/sports/kelli-lamogia), αλλά το μυαλό μας είναι φυλακισμένο καθημερινά από ίδιες και επαναλαμβανόμενες σκέψεις, όπως ‘’πώς θα ζήσω? ... και εντάξει εγώ, τα παιδιά μου όμως?’’ , ‘’λογαριασμοί, υποχρεώσεις, τράπεζα, φάρμακα..’’. Το μυαλό μας δηλαδή δεν κάνει αυτό που είναι φτιαγμένο να κάνει, να σκέφτεται ελεύθερο να πετάει και να ξαναγυρνάει στο κεφάλι γεμάτο καινούριες σκέψεις από εκεί που είχε ταξιδέψει.





Στο θέμα μας τώρα. Πολέμησαν δηλαδή για εμάς, για την ελευθερία μας , τη σωματική αλλά και την πνευματική. Όταν μία από τις ελευθερίες μας προσβάλλεται τότε ο ‘’φυλακισμένος’’ έχει κάθε δικαίωμα εξέγερσης. Δεν νομίζω το ΄40 την 25η Μαρτίου να είπαν ‘’Α σήμερα σταματάμε την αντίσταση διότι πρέπει να τιμήσουμε αυτούς που πολέμησαν το΄21 για να είμαστε εμείς ελεύθεροι’’.
Ούτε το 21' στις 29 Μαϊου, εν μέσω κανονιοβολισμών μαυροφορεμένοι τύποι με γενιάδες και μοιρολογίστρες, να πενθούσαν την Άλωση της πόλης, αντί να πολεμούν.


Αυτό που θέλω να πω ότι με αυτό που έγινε τιμάμε πιο πολύ τους αγωνιστές από το να κάναμε παρέλαση όπως κάθε χρόνο σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Και εγώ πιστεύω ότι και εκείνοι το ίδιο θα έκαναν σήμερα. Εκείνοι πολέμησαν για την γενιά μας και εμείς για την επόμενη γενιά.. Λίγο διαφορετικά βέβαια αλλά θα πολεμήσουμε.




ΥΓ1. Ντροπή είναι που κανείς πολιτικός της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης δεν πήγε στους ‘’επισήμους’’. Και είναι ντροπή και ως προς τους αγωνιστές το ΄40, ότι ενώ δεν παρεβρέθησαν στη παρέλαση  καταδίκασαν το ότι έγινε (τι καταδικάζεις αφού δεν ήσουν εκεί να την δεις?) αλλά και ως προς τους πολίτες που δεν μπορούν να τους κοιτάξουν στα μάτια.


ΥΓ2. Σκέφτομαι το Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, να του λέει ο Ίππαρχός του "Λεώ σήμερα δεν έχει μάχη, για να τιμήσουμε την προ 10ετίας νίκη των Αθηναίων στο Μαραθώνα"..

Zaman fou ...

ΥΓ3.  Blorfaia.. τα δέματα που στέλνεις σε σπίτια πρόσεξέ τα γιατί μερικές φορές κοιμούνται και γονείς μέσα...






Ο αδερφός του hobo with a pen