μπορντό

Γιατί απεχθάνομαι τη σοβαροφάνεια μου και ό,τι λέω δεν το πιστεύω,
μέχρι να με κράξουν και να δώσουν βαρύτητα σε αυτά που εν τέλει θα πιστεψω.   

Ξύπνησα μέσα στο δωμάτιο.

Ήταν ένα μικρό δωμάτιο 12 τετραγωνικών μέτρων και κάθε φορά που ανέπνεες νόμιζες οτι μία ανάσα σου φτάνει να ξοδέψει κάθε υποψία οξυγόνου στο χώρο, τόσο, που πίστευες οτι μια δεύτερη προσπάθεια αναπνοής θα’ ταν απλά μία σπάταλη προσπάθεια χωρίς αντίκρισμα. Τόσο μικρό ήταν το δωμάτιο.

Αλλά δεν μ’ ένοιαζε.

Κανέναν δεν ένοιαζε.

Ένα κρεβάτι, ένα γραφείο, μια βιβλιοθήκη και ένας νιπτήρας.

Μικρό αλλά δωμάτιο.

όχι δωμάτιο αλλα μικρό.

Μικρό αλλά δωμάτιο, επαναλαμβάνω.

Τουαλέτα δεν είχε, τουλάχιστον εσωτερικά.

 Ήταν εξωτερική και ευτυχώς όχι κοινόχρηστη. Ήταν έντεκα βήματα μακριά απο την πόρτα του δωματίου.

Αλήθεια, τα’ χω μετρήσει.

Το ντούς, ξεχωριστό απο την τουαλέτα, τόσα και άλλα τόσα βήματα – αλλά μήν με ρωτήσεις πόσα ακριβώς γιατί δεν έχω βαρεθεί τόσο ωστε να τα μετρήσω και αυτά.

Όχι οτι βαριέμαι γενικότερα, αλλά καμιά φορά μετερμηνεύουμε υποσυνείδητα την μελαγχολία σε βαρεμάρα, ή το αντίστροφο, και το υποσυνείδητο μας έχει δίκιο διότι στην πράξη αν δεν βαριέσαι δεν μελάγχολείς.

Αν δεν βαριέσαι δεν πλημμυρίζεσαι απο συναισθήματα. Τα παράγεις και τα δημιουργείς. Τα μπολιάζεις μέσα σου ωστε ν’ αναδυθούν την στιγμή που θα βαρεθείς.

Γι’ αυτό πολλοί πλούσιοι φαίνεται να μην έχουν συναισθήματα.

 Όχι γιατί είναι αναίσθητοι,

αλλά γιατί δεν βαριούνται.

Και αν δεν είσαι πλούσιος υλικά αλλά πνευματικά τότε δημιουργείς. Όχι για να ξεσπάσεις.

Για να μην βαρεθείς.

Δημιουργείς για να μην βαρεθείς.

Μελαχγολείς δημιουργώντας.

Την επόμενη φορά λοιπόν που δεν θα έχω όρεξη να ψευτοδημιουργήσω, θα θυμηθώ να πάω να μετρήσω τα βήματα που χωρίζουν το δωμάτιο απο το ντους.

Έχω βέβαια μόλις δύο ευκαιρίες να το κάνω αυτό μεσα στην εβδομάδα, δεδομένου το οτι κάνω μπάνιο μία στις τρεις μέρες τώρα που χειμώνιασε.

Άλήθεια πόσο ‘σχετικά’ νορμάλ ακούγεται το οτι κάνω μπάνιο μία στις τρεις μέρες;

Φαντάσου όμως πόσο λίγο ακούγεται το δυο φορές την εβδομάδα, και ας είναι το ίδιο.

Δηλαδή για να το συνειδητοποιήσω, αν σε κάποιον πω οτι κάνω μπάνιο μία φορά στις τρεις μέρες θα το παρεξηγήσει λιγότερο απο κάποιον που θα του πω δυο φορές την εβδομάδα.

Πόσο υπέροχα γελοία μανιπουλαρισμένος είναι αυτός ο κόσμος.;

Ένα κόμμα ή μια τελεία και του αλλάζει η ζωή.

Ένα θαυμαστικό και τον εξαπατάς.

Πυθία.

Πολεμήσεις ου χάσεις.

Και βάλε το κόμμα οπου θες.